Festivalet

Duke festuar udhën e Budës

Buda këshilloi pasuesit e tij se nëse ata donin të bënin progres të shpejtë, ata duhet të: “takohen së bashku rregullisht dhe në numër të madh.” Pra, festivalet janë thelbësore për jetën e komunitetit budist Triratna. Ato ofrojnë një mundësi për të festuar dhe për shprehjen e përkushtimit dhe mirënjohjes ndaj Budës dhe mësimeve të tij.

Festivalet kryesore budiste Triratna festojnë ‘Tre Stolitë’: Budën, Darmën (mësimet budiste), si dhe Sangën (bashkësinë shpirtërore).

Dita e Budës

Festimi i Iluminimit të Budës (Hëna e plotë e muajit Maj / Qershor)

Iluminimi e Budës është ngjarja qendrore në Budizëm dhe ne e shënojmë këtë ngjarje në Ditën e Budës (nganjëherë e quajtur Uesak), festivali më i rëndësishëm në kalendarin tonë. Shumë nga dishepujt e Budës gjithashtu arritën Iluminimin dhe në shekujt që kanë ndjekur kanë pasur shumë mjeshtër të tjerë të Iluminuar. Edhe ata janë të kujtuar në Ditën e Budës me lexime nga llogaritë e jetëve të tyre, ose nga veprat që ata kanë shkruar vetë. Por Iluminimi është gjithashtu një ideal drejt të cilit të gjithë Budistët aspirojnë. Pra Dita e Budës është një mundësi për të reflektuar mbi atë që ajo mund të nënkuptojë për individualë Budistë.

Dita e Darmës

Festimi i mësimit të Budës (Hëna e plotë e Korrikut)

Menjëherë pas Iluminimit të tij Buda u ngrit nga ku ishte ulur (për të medituar), shkoi për të gjetur ish-dishepujt e tij dhe ndau përvojën e tij me ta. Kjo ngjarje, e cila ka ndodhur në vendin e quajtur Sarnath në Indinë veriore, mund të quhet fillimi i fesë Budiste dhe kjo është ajo që Dita e Darmës feston. Në ditën e Darmës shpesh ka lexime nga shkrimet e shenjta Budiste dhe një shans për të reflektuar thellë mbi përmbajtjen e tyre. Mbi të gjitha, në Ditën e Darmës Budistët ndihen thellësisht mirënjohës që Buda dhe mjeshtrat e tjerë të Iluminuar i ndanë mësimet e tyre me njerëz të tjerë.

Dita e Sangës

Festimi i bashkësisë shpirtërore (Hëna e plotë e Nëntorit)

Të gjithë neve na duhen njerëz të tjerë për të mësuar prej tyre. Në qoftë se ne jemi për të praktikuar Darmën ne kemi nevojë për shembullin dhe mësimin e të tjerëve që kanë bërë kështu para nesh, veçanërisht të atyre që kanë fituar mprehtësi mbi natyrën e vetë realitetit. Kjo është një gjë e gëzueshme për të shënuar faktin se ne nuk duhet të shkojmë të vetëm – për t’u gëzuar në cilësitë e miqve tanë dhe atyre që na frymëzojnë çdo ditë. Pra, në Ditën e Sangës ne festojmë si idealin e krijimit të një komuniteti shpirtëror, ashtu edhe komunitetin aktual shpirtëror të cilin ne jemi duke u përpjekur për të ndërtuar.